خانواده پایدار

سبک زندگی اسلامی عقلانی مبتنی بر معارف ناب اهل بیت علیهم السلام

خانواده پایدار

سبک زندگی اسلامی عقلانی مبتنی بر معارف ناب اهل بیت علیهم السلام

خانواده پایدار
آخرین نظرات

۱۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «فرزند آوری» ثبت شده است

رابطه والدین با فرزندان، یک رابطه کاملا عاطفی، گرم و نابرابر است.والدین فرزندان خود را به اندازه جان دوست دارند و برای مراقبت از آنها هر سختی را به جان می‌خرند و این در حالی است که نه والدین در برابر این همه زحمت توقعی از فرزندان دارند و نه فرزندان می‌توانند گوشه‌ای از آن زحمات را جبران کنند.

مادر در خانه نقش اساسی و بسیار مهمی دارد. خانه بدون زن و همچنین زن بدون حضور در خانواده ناقص خواهد بود. زن با هر شغل و جایگاه اجتماعی، نباید در خانه  غایب باشد. او کدبانوی خانواده و مانند ملکه در کندوست[1].

مهمترین وظایف والدین عبارتند از:

۱- پذیرش فرزندآوری:

زن و شوهر نمی‌توانند بدون داشتن عذر این  نخستین و مهمترین وظیفه را ترک کنند و از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کنند. پذیرش فرزندآوری، همسویی با نظام آفرینش و همگامی با طبیعت است. فرزندآوری نقش ویژه‌ای در ثبات، استحکام ، آرامش و نشاط خانواده دارد.


برای مطالعه بیشتر:

وظایف والدین 

وظایف فرزندان

وظایف زنان

وظایف مردان

رضا کشمیری

پاسخ به شبهه: ایران گنجایش این جمعیت را ندارد!


می‌گویند: زمین گنجایش این همه افراد را ندارد. اگر سیل نوزاد رو به جلو برود زمین از نوزاد پر مى‌شود!

خداوند در قرآن، گنجایش زمین را براى زندگان، و دفن مردگان، تضمین فرموده است. شما دلتان براى خدا می‌سوزد، و می‌خواهید زمینش سنگین نشود و در حمل و در برگیرى مردگان و زندگان جا براى آن تنگ نگردد!

خداوند در آیه ۲۵و۲۶ سوره مرسلات می‌فرماید:(  أَلَمْ نَجْعَلِ الأرْضَ کِفَاتًا* أَحْیَاءً وَ أَمْوتًا) ؛

«آیا ما به زمین گنجایش فراگیرى، و حمل زندگان و مردگان را نداده‌ایم!؟»

در سال ۱۳۷۲ هجری شمسی کشور انگلستان جمعیّت قریب پنجاه و شش میلیون داشت، و در کشور فرانسه قریب پنجاه و پنج میلیون ، و در کشور آلمان قریب هفتاد و هفت و نیم میلیون بود. و کشور ایران که مساحتش به تنهائى برابر مساحت این سه کشور است، چگونه این قرعه بدبختى و عدم گنجایش براى اینجا افتاد، که جمعیّتش در همان سال به  قریب پنجاه میلیون بالغ گردیده است؟!

 با آنکه ایران از جهت معدن و ذخائر زیرزمینی، و آمادگى زمین‌هاى زراعتى و دامدارى، از مرغوب‌ترین کشورهاى جهان است. ولى آن کشورها که نه معدن دارند و نه زراعت، و خوراکشان سیب زمینى است، قرعه به نام ایشان اصابت نکرده است؟! بلکه پیوسته قرعه موافق و قرعه حیات و سلامت و بهداشت بنامشان مى‌افتد!

این سرّى است پنهان و رمزى است غیر عیان، که گمان نمی‌رود تا زمانى که زمام اختیار ما  در مسأله بحران جمعیتی به دست کفّار باشد، از حقیقت آن کسى مطّلع گردد[1].

راز درون پرده ز رندان مست پُرس

کاین حال نیست زاهد عالی مقام را

 

 



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، ص۴۸-۵۰ ؛ نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه

رضا کشمیری

وظیفه دولت اسلامی در فراهم کردن تسهیلات ازدواج‌


بر عهده حکومت اسلام است که راه تزویج را به روى مردم باز کند؛ و مشکلات دختر و پسر و زن و مرد را در این امر از میان بردارد؛ تا با برنامه‌هاى صحیح، دختران و پسران در ابتداى بلوغ بتوانند ازدواج کنند و فرزند بیاورند، و در عین حال به تحصیل علوم لازمه نیز بپردازند، بطورى که ازدواج ابداً مانع پیشرفت و ترقّى نباشد، و داشتن اولاد یک أمر طبیعى و معمولى و قابل سازش با صنعت و فنّ و حرفه و علم به شمار آید.

در حکومت اسلام مردانى که در معرکه جنگ و جهاد به درجه شهادت مى‌رسند، باید براى ازدواج زنان آنها برنامه مناسب با شأن‌شان تنظیم گردد که پس از انقضاى عِدّه فوراً شوهر کنند و بى‌سرپرست نگردند و بدون شوهر نمانند؛ و نیز فرزندان متعدّد بیاورند تا به زودى محلّ خالى مجاهدین پر گردد.

میل جنسى از غرائز است؛ به‌ هیچ‌وجه نمى‌توان جلوى آن را گرفت. غایة الامر باید از راه صحیح و نکاح مشروع به عمل آید، و گرنه خداى ناکرده عواقب ناپسندى را به دنبال مى‌آورد[1].

پرى رخ تاب مهجورى ندارد

چو در بستى ز روزن سر بر آرد

 

یک پیشنهاد:

اگر نخبگان حوزوی و دانشگاهی به طور جدّی از مجلس شورای اسلامی مطالبه کنند تا طرح جامع و مناسبی ابتدا برای ازدواج دائم و بعد برای ازدواج موقّت با شرایط خاص، طراحی کنند و سپس دولت را مجبور به اجرای آن کنند.



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، ص۵۰ ؛ نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه

رضا کشمیری

اثرات زیان‌بار عقیم کردن و بستن لوله برای بانوان:

بانوانى که با عمل جرّاحى لوله‌هاى رحم خود را مسدود مى‌کنند، در حقیقت اساسى‌ترین دستگاه موجودیّت خود را که زن بودن است، خراب و تباه و فاسد مى‌نمایند.

رَحِم زن، مانند چشم و دست و پا و قلب او یکى از اعضاى پیکر اوست. بلکه از اعضاى بسیار مهمّ است که با بقاء و سلامت آن، موجودیّت و زنیّت زن محفوظ، و با فناء و نابودى و مرض آن، زنیّت زن تباه شده است.

پزشک و جرّاح، حقّ بستن لوله‌هاى رحم را ندارد، گرچه با اجازه و یا امر زن و شوهرش باشد؛ زیرا موجب نقصان عضو است، و نقصان عضو شرعاً و عقلًا حرام است.

همانطور که کسى حقّ ندارد به جرّاح بگوید: دست مرا ببر! و یا گوش مرا ببر! و یا پاى مرا قطع کن! همینطور نمى‌تواند بگوید: لوله‌هاى رحم مرا مسدود کن! انسان اختیار اجزاء و اعضاى بدن خود را نداشته، و حقّ از بین بردن و خراب کردن آنها را ندارد. مالک انسان خداوند است، و او به انسان، نه عقلًا و نه شرعاً إجازه این‌گونه تصرّفات را نداده است.

کسى که لوله‌هایش را بسته‌اند، بکلّى عقیم و نازا می‌گردد؛ و با فرض بازکردن لوله‌ها با عمل جرّاحى دیگر، باز آبستن شدن او بسیار بعید است. ولى أحیاناً اگر بانوئى که از روى جهالت خود و یا شوهرش‌ لوله‌هایش را بسته‌اند، گمان آن رود که با عمل جرّاحى مجدّد مى‌توانند لوله‌ها را باز کنند، شرعاً بر او واجب است که  در صورت امکان و عدم مانع، خود را تحت عمل قرار داده و لوله‌هاى خود را باز کند[1].

 

برای مطالعه بیشتر:

وظایف والدین 

وظایف فرزندان

وظایف زنان

وظایف مردان



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، ص۴۷ ؛ نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه

رضا کشمیری

اثرات زیان‌بار خوردن داروهاى ضدّ حاملگى‌

 

خوردن دارو براى جلوگیرى رحم از پذیرش نطفه، و آبستن نشدن زنان که امروزه بصورت قرص متداول و معمول شده است ضررهاى مزاجى شدید دارد، و موجب کسالت اعصاب و در بعض از احیان منجرّ به جنون و دیوانگى است. و علاوه موجب کسالت قلب و سرطان رحم و اختلال جریان خون، و بهم خوردن سیر طبیعى و عمل طبیعى غُدَد و ترشّحات زائده، و امراض فراوان دیگرى است که دست به گریبان جوامع فقیر بشر شده است.

 خوردن این داروها به هر صورت و به هر کیفیّتى که باشد، و با هر فرمولى که ساخته شود، موجب قطع جریان حیض در اوقات معیّن و مشخّص مى‌گردد؛ و موجب عدم قبول رحم، نطفه را در خود مى‌شود؛ و عواقب وخیمى را در پى دارد[1].

رضا کشمیری

پاسخ به شبهه یک پزشک در مورد اثرات منفی بارداری زیاد

یک روز پزشکى به خانمى که براى معالجه نزد او رفته بود گفته بود: خانم رَحِم زن حکم درخت را دارد. مگر درخت چقدر میوه میدهد؟! این زن هم به منزل آمده بود و در مورد باردار شدن با شوهرش اختلاف کرده بود.

شوهرش در مسجد نزد من آمد و از زنش شکایت کرد، و گفتار دکتر را که به وى گفته بود بازگو کرد.

گفتم: این دکتر در این سخن مغالطه نموده است؛ و به اصطلاح عامّه مردم، حُقّه بازى نموده است. برو منزل و به عیالت بگو: درخت میوه تا زنده است میوه می‌دهد! به مجرّد آنکه به بلوغ خود رسد (در بعضى از درختان در سال دوّم، و در بعضى نیز دیده شده است که در سال اوّل) میوه می‌دهد..

درختان میوه هر سال مرتّب میوه می‌دهند. هیچ وقت میوه شان قطع نمى‌شود، مگر زمانی‌که آفتى به آنها برسد و ریشه آنها کرم بزند. در این صورت دیگر چوب است، درخت میوه نیست؛ آنرا قطع می‌کنند[1].

بسوزند چوب درختان بى‌بر

سزا خود همین است مَر بى‌برى را



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، ص۴۴ ؛ نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه

رضا کشمیری

سلامت زن در آن‌ است که یا حامله باشد و یا بچّه شیر دهد

سلامت بدن و روان زن در زائیدن است؛ در حامله شدن و شیر دادن است. بَه بَه از بانوانى که یا در شکم خود بچّه مى‌پرورند، و یا در آغوش خود بچّه را شیر میدهند! این بهشت است. این سُبُل سلام است.

خداوند خالق آفرینش، مزاج زن را طورى آفریده است که از زمان بلوغ تا دوران یائسگى پیوسته مزاج او غذاى خاصّى را مطابق مزاج طفل در بدن درست می‌کند؛ و آن خون حیض است که در زمان حاملگى این خون در رحم مادر غذاى طفل است. علّت آنکه زنان در دوران باردارى غالباً عادت ماهیانه نمى‌شوند براى آنست که این خون در رَحِم صرف غذا و طعام جنین میگردد.

و چون بچّه را زمین گذارند و وضع حمل کنند، این خون تبدیل به شیر شیرین سفید و نرم و راحت و ملایم با مزاج نوزاد مى‌شود، و از سوراخهاى پستان سرازیر مى‌شود. فلهذا زنان در دوران رضاع و شیر دادن نیز غالباً عادت‌ ماهیانه نمى‌شوند.

زن باید مانند مرد پیوسته راه تقرّب را بپیماید، و آن وقتى است که: دوش به دوش مرد نماز بخواند و روزه بگیرد و طواف کند؛ و این فقط در وقتى است که حامله باشد و یا طفل خود را شیر دهد۱.


دلائل و شواهد این مطلب در آینده نزدیک ان شاءالله...



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، ص۴۱ ؛ نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه

رضا کشمیری

دومین دلیل ارزشمندی فرزندآوری بانوان نسبت به اشتغال آنها:

 

فرزندآوری ، تکثیر مثل نمودن است. یعنى زن، موجوداتى را مشابه خود، از پسر و دختر بوجود مى‌آورد. اگر زنى شش فرزند به دنیا آورد، شش انسان مشابه خود را در خارج ایجاد کرده است. و اگر ده فرزند به دنیا آورد ، ده انسان مشابه خود را.

این فرزندان در اثر زحمت مادر و تکمیل رشد و تربیت، هر کدام به نوبه خود، انسانى از جمیع جهات مشابه مادر، و یا نیرومندتر و مؤثّرتر از او هستند؛ و در فعّالیّت و خدمت به جامعه مسلمین عیناً مانند مادرشان، و یا بهتر و فعّال‌تر و مؤثّرتر مى‌باشند.

اگر زنى به جاى شرکت در کارها و فنون و صنایع اجتماعى، فرزند به دنیا بیاورد و بزرگ کند و تحویل اجتماع دهد، خدمات وجودى خود را در أعلاترین درجه، با ضریب تعداد فرزندان خود بالا برده است.

اگر هشت فرزند آورد، هشت برابر خدماتِ اجتماعى خود به جامعه خدمت نموده است؛ و اگر فرزندی نیاورد و تربیت ننمود، درجات خدمت خود را با ضریب هشت پائین آورده و ساقط نموده است.

و در حقیقت این چنین بانوانى که در اجتماع وارد مى‌شوند و خود را خادم و دلسوز جامعه می‌دانند، با این ضریب، خود را از اجتماع دور کرده و از خدمت به آن شانه خالى کرده‌اند.

نکته بسیار مهم :

اینها همه بجاى خود محفوظ، و در عین حال تحصیل کمالات معنوى و علوم الهى، و تحصیل دانش‌هایى که به درد بانوان می‌خورد، از قبیل خانه دارى، خیّاطى، آشپزی، بهداشت و حفظ سلامتی، مامایی و پزشکى زنان، و فراگیرى علوم تربیت فرزند و غیرها که بسیار است، ابداً با بچّه دارى منافات ندارد، بلکه کمال ملایمت و سازگاری را نیز دارد[1].

 



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه؛ ص ۴۶

رضا کشمیری

بچّه‌داری خانم‌ها یا اشتغال کدام ارزشمندتر است؟

بچّه، شاداب‌ترین میوه خوش زندگى است؛ و عالى‌ترین ثمره حیاتى از بوستان انسانیّت، و معطّرترین گل از گلستان بشریّت است. زن‌هائى که بجاى بچّه دارى و تکثیر این نوباوه ریحان آدمى، این عمل سالم و نیکو را ترک میکنند، و به دنبال کارهاى خارج از منزل میروند، چقدر از قافله تقدّم و پیشرفت عقب افتاده اند!

آنها هر کارى بکنند و به هر مقام و شغلى دست بزنند، و هر گونه هنر و فنّى را بیاموزند، بطوریکه فرضاً سراسر اطاقشان را از تابلوهاى دکترى و مهندسى و سائر فنون زینت دهند، و تا پایان عمرشان هم اگر تلاش کنند، و حقّاً و واقعاً نیّتشان خوب باشد، و در صدد خدمت به اجتماع بوده باشند، همه اینها بقدر یک بچّه زائیدن و شیر دادن و آنرا بزرگ کردن و تربیت نمودن و به جامعه تحویل دادن ارزش ندارد[1].


دلیل‌ها و تحلیل‌های این مطلب در آینده نزدیک ان‌شاءالله....



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه؛ ص ۴۴- ۴۸

 

رضا کشمیری

اهتمام دین مقدس اسلام به ازدواج و زیادی فرزندان


از حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام روایت است که: رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم فرمود: هیچ بنائى در اسلام محبوب‌تر از بناى ازدواج، در نزد خداوند عزّ و جلّ پایه گذارى نشده است.[1]

أمیر المؤمنین علیه السّلام در بیانی شیوا و زیبا فرمودند: ازدواج کنید! زیرا که تزویج سنّت رسول خدا صلّى الله علیه و اله و سلّم است! چون او چنین میگفت: کسى که دوست دارد از سنّت من پیروى کند، بداند که: از جمله سنّت من ازدواج است. و دنبالِ پیدا کردن بچّه باشید! زیرا که من در فرداى قیامت با شما امّت مسلمان، میخواهم تعداد امّتم را از سائر امّت‌ها بیشتر کرده باشم! و متوجّه باشید که از شیرِ زن زناکار و زن دیوانه به بچّه‌هاى خود ندهید! زیرا که شیر اثر میگذارد و از آن زن به طفل سرایت مى‌کند.[2]

نکات قابل توجه از این روایت:

دین مقدّس اسلام تا چه اندازه در امر ازدواج اهتمام دارد؛ و تا چه اندازه در تکثیر نسل، و زیادى فرزندان ترغیب‌ و تشویق فرموده است .[3]



۱- مَا بُنِىَ بِنَاءٌ فِى الاسْلامِ أَحَبُّ إلى اللَهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ التَّزْوِیِجِ؛ وسآئل الشّیعة طبع حروفى، ج ۱۴، باب ۱، ص‌ ۳

۲- تَزَوَّجُوا فَإنَّ التَّزْوِیجَ سُنَّةُ رَسُولِ اللَهِ صَلَّى اللَهُ عَلَیْهِ وَ ءَالِهِ فَإنَّهُ کَانَ یَقُولُ مَنْ کَانَ یُحِبُّ أَنْ یَتَّبِعَ سُنَّتِى فَإنَّ مِنْ سُنَّتِىَ التَّزْوِیجَ. وَ: اطْلُبُوا الْوَلَدَ! فَإنِّى مُکَاثِرٌ بِکُمُ الأمَمَ غَدًا وَ تَوَقَّوْا عَلَى أَوْلادِکُمْ مِنْ لَبَنِ الْبَغِىِّ مِنَ النِّسَاءِ وَ الْمَجْنُونَةِ فَإنَّ اللَبَنَ یُعْدِى؛ وسآئل الشّیعة طبع حروفى، ج ۱۴، باب ۱، ص‌ ۳و۴

۳- برای مطالعه بیشتر به کتاب کاهش جمعیت ضربه‌ای سهمگین به پیکر مسلمین ؛ علامه طهرانی؛ ص۵۳-۵۷

رضا کشمیری