ویژگی‌های خانواده ارتباط محور از دیدگاه روانشناسی:
خانواده ارتباطی، خانواده ایست که اعضای خانواده به هم نزدیکند و علی رغم ارتباط فیزیکی، دلها و قلب ها، هم با یکدیگر مرتبط و نزدیک است. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و توسعه فضای مجازی، که منافع فراوانی برای بشریت داشته است، آسیب هایی هم به همراه داشته است، که عدم توجه به آن آسیب ها ممکن است منجر به فروپاشی خانواده گردد.
در ایام قدیم اکثر مردم تلویزیون نداشتند. از ماهواره، اینترنت، تلفن همراه و ....، خبری نبود. لذا اعضای خانواده بیشتر فرصت می کردند دور هم بنشینند و با هم گپ و گفتگو و درد و دلی داشته باشند. زمانی که اعضای خانواده، شب دور هم می نشستند و مادر خانواده از کارهای روزانه اش، از شستن ظروف؛ لباس‌ها، نظافت منزل، خانه‌داری، بچه‌داری و ..... تعریف می‌کرد، بچه‌ها و پدر از زحمت‌هایی که مادر از صبح در خانه کشیده است، اطلاع یافته و ضمن تشکر و سپاسگذاری از مادر، قدردان معنوی و قلبی از زحمات مادر بودند.
به همین نحو پدر و هریک از دختر و پسرها درد و دل‌های‌شان را می‌گفتند، علاوه‌براین، هر کدام فرصت می‌یافتند، سفره دلشان را باز کنند و ناگفتنی‌ها را بگویند و انرژی‌های نهفته متراکم را آزاد سازند، که این تخلیه احساسات و هیجانات علاوه بر سالم‌سازی خانواده ، موجب اطلاع یافتن هر یک از اعضای خانواده از وضعیت افراد، خصوصا والدین از وضعیت فرزندان می‌گردید تا به ضعف و نقص‌ها یا نقطه قوت‌ها آگاهی یافته، و بتوانند برای جبران نقص‌ها یا تقویت قوت‌ها برنامه‌ریزی نمایند.
جالب است که این گعده خانوادگی، علاوه بر ایجاد آرامش و سکون در خانواده، موجب استعدادیابی فرزندان گردیده، و از وضعیت و جو حاکم بر خانواده که مثبت یا منفی است، اطلاع پیدا می‌کردند.