خانواده پایدار

سبک زندگی اسلامی عقلانی مبتنی بر معارف ناب اهل بیت علیهم السلام

خانواده پایدار

سبک زندگی اسلامی عقلانی مبتنی بر معارف ناب اهل بیت علیهم السلام

خانواده پایدار
آخرین نظرات

۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «خطرات کاهش جمعیت» ثبت شده است

پاسخ به شبهه: ایران گنجایش این جمعیت را ندارد!


می‌گویند: زمین گنجایش این همه افراد را ندارد. اگر سیل نوزاد رو به جلو برود زمین از نوزاد پر مى‌شود!

خداوند در قرآن، گنجایش زمین را براى زندگان، و دفن مردگان، تضمین فرموده است. شما دلتان براى خدا می‌سوزد، و می‌خواهید زمینش سنگین نشود و در حمل و در برگیرى مردگان و زندگان جا براى آن تنگ نگردد!

خداوند در آیه ۲۵و۲۶ سوره مرسلات می‌فرماید:(  أَلَمْ نَجْعَلِ الأرْضَ کِفَاتًا* أَحْیَاءً وَ أَمْوتًا) ؛

«آیا ما به زمین گنجایش فراگیرى، و حمل زندگان و مردگان را نداده‌ایم!؟»

در سال ۱۳۷۲ هجری شمسی کشور انگلستان جمعیّت قریب پنجاه و شش میلیون داشت، و در کشور فرانسه قریب پنجاه و پنج میلیون ، و در کشور آلمان قریب هفتاد و هفت و نیم میلیون بود. و کشور ایران که مساحتش به تنهائى برابر مساحت این سه کشور است، چگونه این قرعه بدبختى و عدم گنجایش براى اینجا افتاد، که جمعیّتش در همان سال به  قریب پنجاه میلیون بالغ گردیده است؟!

 با آنکه ایران از جهت معدن و ذخائر زیرزمینی، و آمادگى زمین‌هاى زراعتى و دامدارى، از مرغوب‌ترین کشورهاى جهان است. ولى آن کشورها که نه معدن دارند و نه زراعت، و خوراکشان سیب زمینى است، قرعه به نام ایشان اصابت نکرده است؟! بلکه پیوسته قرعه موافق و قرعه حیات و سلامت و بهداشت بنامشان مى‌افتد!

این سرّى است پنهان و رمزى است غیر عیان، که گمان نمی‌رود تا زمانى که زمام اختیار ما  در مسأله بحران جمعیتی به دست کفّار باشد، از حقیقت آن کسى مطّلع گردد[1].

راز درون پرده ز رندان مست پُرس

کاین حال نیست زاهد عالی مقام را

 

 



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، ص۴۸-۵۰ ؛ نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه

رضا کشمیری

سلامت زن در آن‌ است که یا حامله باشد و یا بچّه شیر دهد

سلامت بدن و روان زن در زائیدن است؛ در حامله شدن و شیر دادن است. بَه بَه از بانوانى که یا در شکم خود بچّه مى‌پرورند، و یا در آغوش خود بچّه را شیر میدهند! این بهشت است. این سُبُل سلام است.

خداوند خالق آفرینش، مزاج زن را طورى آفریده است که از زمان بلوغ تا دوران یائسگى پیوسته مزاج او غذاى خاصّى را مطابق مزاج طفل در بدن درست می‌کند؛ و آن خون حیض است که در زمان حاملگى این خون در رحم مادر غذاى طفل است. علّت آنکه زنان در دوران باردارى غالباً عادت ماهیانه نمى‌شوند براى آنست که این خون در رَحِم صرف غذا و طعام جنین میگردد.

و چون بچّه را زمین گذارند و وضع حمل کنند، این خون تبدیل به شیر شیرین سفید و نرم و راحت و ملایم با مزاج نوزاد مى‌شود، و از سوراخهاى پستان سرازیر مى‌شود. فلهذا زنان در دوران رضاع و شیر دادن نیز غالباً عادت‌ ماهیانه نمى‌شوند.

زن باید مانند مرد پیوسته راه تقرّب را بپیماید، و آن وقتى است که: دوش به دوش مرد نماز بخواند و روزه بگیرد و طواف کند؛ و این فقط در وقتى است که حامله باشد و یا طفل خود را شیر دهد۱.


دلائل و شواهد این مطلب در آینده نزدیک ان شاءالله...



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، ص۴۱ ؛ نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه

رضا کشمیری

دومین دلیل ارزشمندی فرزندآوری بانوان نسبت به اشتغال آنها:

 

فرزندآوری ، تکثیر مثل نمودن است. یعنى زن، موجوداتى را مشابه خود، از پسر و دختر بوجود مى‌آورد. اگر زنى شش فرزند به دنیا آورد، شش انسان مشابه خود را در خارج ایجاد کرده است. و اگر ده فرزند به دنیا آورد ، ده انسان مشابه خود را.

این فرزندان در اثر زحمت مادر و تکمیل رشد و تربیت، هر کدام به نوبه خود، انسانى از جمیع جهات مشابه مادر، و یا نیرومندتر و مؤثّرتر از او هستند؛ و در فعّالیّت و خدمت به جامعه مسلمین عیناً مانند مادرشان، و یا بهتر و فعّال‌تر و مؤثّرتر مى‌باشند.

اگر زنى به جاى شرکت در کارها و فنون و صنایع اجتماعى، فرزند به دنیا بیاورد و بزرگ کند و تحویل اجتماع دهد، خدمات وجودى خود را در أعلاترین درجه، با ضریب تعداد فرزندان خود بالا برده است.

اگر هشت فرزند آورد، هشت برابر خدماتِ اجتماعى خود به جامعه خدمت نموده است؛ و اگر فرزندی نیاورد و تربیت ننمود، درجات خدمت خود را با ضریب هشت پائین آورده و ساقط نموده است.

و در حقیقت این چنین بانوانى که در اجتماع وارد مى‌شوند و خود را خادم و دلسوز جامعه می‌دانند، با این ضریب، خود را از اجتماع دور کرده و از خدمت به آن شانه خالى کرده‌اند.

نکته بسیار مهم :

اینها همه بجاى خود محفوظ، و در عین حال تحصیل کمالات معنوى و علوم الهى، و تحصیل دانش‌هایى که به درد بانوان می‌خورد، از قبیل خانه دارى، خیّاطى، آشپزی، بهداشت و حفظ سلامتی، مامایی و پزشکى زنان، و فراگیرى علوم تربیت فرزند و غیرها که بسیار است، ابداً با بچّه دارى منافات ندارد، بلکه کمال ملایمت و سازگاری را نیز دارد[1].

 



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه؛ ص ۴۶

رضا کشمیری

 

اولین دلیل ارزشمندی فرزند‌آوری بانوان نسبت به اشتغال آنها:

این خانمى که سراسر اطاقش را از دیپلم‌ها و لیسانس‌ها و دکتراها پر کرده است، و در هر مقام و پست که شاغل شده است، صد برابر آنهم اگر فرضاً برآن افزوده گردد، چنانچه به او بگویند: تو حاضرى این فرزندت را بدهى و مقامات و گواهى نامه‌هایت محفوظ باشد؟! و یا آنها را فداى این فرزند می‌کنى؟!

فوراً می‌گوید: فدا می‌کنم! فرزند، براى من ارزشش بیشتر است.

پس اى خانمى که به یک فرزند و یا دو فرزند اکتفا کرده‌اى و خودت را سرگرم کارهاى دیگر نموده‌اى! بدان که: آن فرزندهاى احتمالى که در صورت فرض زائیدن به وجود مى‌آمدند و اینک نیامده‌اند، همانند همین فرزند تو مى‌باشند. همه آنها را از دست داده‌اى! و به فوز عظیم نرسیده‌اى! و آن فرزندهاى لطیف و شیرین را فداى این مشاغل و در حقیقت شواغل‌ نموده‌اى! این به اعتراف خودت، خسرانى است بزرگ و تهى دستى و فقرى است سترگ.

علّت و رمز حلّ این معمّا آن است که: فرزند داراى حیات و زندگى است، و مشابه خود تو است، و بقا وجود تو است! بنابراین هیچ چیز از اموال و تجارت‌ها و صناعت‌ها و مقام‌ها، ارزش او را ندارند و نمى‌توانند داشته باشند.

زیرا اصل حیات و زندگى تو، براى تو ارزشش از همه مقام‌ها ، مدارک دانشگاهی و حوزوی و اندوخته‌ها بیشتر است.[1]

 



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه؛ ص ۴۴- ۴۵

رضا کشمیری

بچّه‌داری خانم‌ها یا اشتغال کدام ارزشمندتر است؟

بچّه، شاداب‌ترین میوه خوش زندگى است؛ و عالى‌ترین ثمره حیاتى از بوستان انسانیّت، و معطّرترین گل از گلستان بشریّت است. زن‌هائى که بجاى بچّه دارى و تکثیر این نوباوه ریحان آدمى، این عمل سالم و نیکو را ترک میکنند، و به دنبال کارهاى خارج از منزل میروند، چقدر از قافله تقدّم و پیشرفت عقب افتاده اند!

آنها هر کارى بکنند و به هر مقام و شغلى دست بزنند، و هر گونه هنر و فنّى را بیاموزند، بطوریکه فرضاً سراسر اطاقشان را از تابلوهاى دکترى و مهندسى و سائر فنون زینت دهند، و تا پایان عمرشان هم اگر تلاش کنند، و حقّاً و واقعاً نیّتشان خوب باشد، و در صدد خدمت به اجتماع بوده باشند، همه اینها بقدر یک بچّه زائیدن و شیر دادن و آنرا بزرگ کردن و تربیت نمودن و به جامعه تحویل دادن ارزش ندارد[1].


دلیل‌ها و تحلیل‌های این مطلب در آینده نزدیک ان‌شاءالله....



۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه؛ ص ۴۴- ۴۸

 

رضا کشمیری

اهتمام دین مقدس اسلام به ازدواج و زیادی فرزندان


از حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام روایت است که: رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم فرمود: هیچ بنائى در اسلام محبوب‌تر از بناى ازدواج، در نزد خداوند عزّ و جلّ پایه گذارى نشده است.[1]

أمیر المؤمنین علیه السّلام در بیانی شیوا و زیبا فرمودند: ازدواج کنید! زیرا که تزویج سنّت رسول خدا صلّى الله علیه و اله و سلّم است! چون او چنین میگفت: کسى که دوست دارد از سنّت من پیروى کند، بداند که: از جمله سنّت من ازدواج است. و دنبالِ پیدا کردن بچّه باشید! زیرا که من در فرداى قیامت با شما امّت مسلمان، میخواهم تعداد امّتم را از سائر امّت‌ها بیشتر کرده باشم! و متوجّه باشید که از شیرِ زن زناکار و زن دیوانه به بچّه‌هاى خود ندهید! زیرا که شیر اثر میگذارد و از آن زن به طفل سرایت مى‌کند.[2]

نکات قابل توجه از این روایت:

دین مقدّس اسلام تا چه اندازه در امر ازدواج اهتمام دارد؛ و تا چه اندازه در تکثیر نسل، و زیادى فرزندان ترغیب‌ و تشویق فرموده است .[3]



۱- مَا بُنِىَ بِنَاءٌ فِى الاسْلامِ أَحَبُّ إلى اللَهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ التَّزْوِیِجِ؛ وسآئل الشّیعة طبع حروفى، ج ۱۴، باب ۱، ص‌ ۳

۲- تَزَوَّجُوا فَإنَّ التَّزْوِیجَ سُنَّةُ رَسُولِ اللَهِ صَلَّى اللَهُ عَلَیْهِ وَ ءَالِهِ فَإنَّهُ کَانَ یَقُولُ مَنْ کَانَ یُحِبُّ أَنْ یَتَّبِعَ سُنَّتِى فَإنَّ مِنْ سُنَّتِىَ التَّزْوِیجَ. وَ: اطْلُبُوا الْوَلَدَ! فَإنِّى مُکَاثِرٌ بِکُمُ الأمَمَ غَدًا وَ تَوَقَّوْا عَلَى أَوْلادِکُمْ مِنْ لَبَنِ الْبَغِىِّ مِنَ النِّسَاءِ وَ الْمَجْنُونَةِ فَإنَّ اللَبَنَ یُعْدِى؛ وسآئل الشّیعة طبع حروفى، ج ۱۴، باب ۱، ص‌ ۳و۴

۳- برای مطالعه بیشتر به کتاب کاهش جمعیت ضربه‌ای سهمگین به پیکر مسلمین ؛ علامه طهرانی؛ ص۵۳-۵۷

رضا کشمیری

 

اسلام، بنیان ازدواج را برای بقای نسل قرار داده نه صرفاً یک زندگی اشتراکی


اسلام به هنگام قانون گزارى، احکام همسرى و زوجیّت را بر اساس خلقت مردى و زنى قرار داده، زیرا جاذبه جنسى در میان آنها غیر قابل اجتناب است و دست طبیعت، هر کدام از آنها را به وسائل و تجهیزات خاصّ تولید مثل مجهّز ساخته است؛ و فرم جسمانى خلقت بیهوده و باطل انجام نگرفته است.

و جز تولید مثل جهت بقاى نسل هیچ غایت و منظورى براى این ساختمان نبوده است؛ بنابراین عمل نکاح و زناشوئى بر این واقعیّت بنا نهاده شده، و لذا احکام بر عفّت و حجاب و اختصاص زن به شوهر و قرار دادن عدّه و مانند آن براى محکم کردن و استوارى اساس خانواده ترتیب داده شده است.

ولى قوانین موجود در دنیا اعمّ از غربى یا شرقى بنیان ازدواج را بر شرکت زوجین در زندگى خانوادگى قرار داده است، و این یک نوع زندگى اشتراکى در دائره‌اى تنگ‌تر و محدودتر از دایره اجتماع شهرى است بدون ملاحظه و در نظر گرفتن اصل تولید مثل و حفظ اولاد و نسل، و به این دلیل قوانین دنیاى امروز متعرّض هیچیک از چیزهائى که اسلام در نظر گرفته است مثل عفّت و حجاب‌ و نفقه و غیر آن نشده است[1].

 



۱- منبع: ترجمه رساله بدیعه در تفسیر آیه ألرجال قوامون على النساء...، ص ۹۱-۹۲ ؛ نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه

رضا کشمیری