اولین دلیل ارزشمندی فرزندآوری بانوان نسبت به اشتغال آنها:
این خانمى که سراسر اطاقش را از دیپلم‌ها و لیسانس‌ها و دکتراها پر کرده است، و در هر مقام و پست که شاغل شده است، صد برابر آنهم اگر فرضاً برآن افزوده گردد، چنانچه به او بگویند: تو حاضرى این فرزندت را بدهى و مقامات و گواهى نامه‌هایت محفوظ باشد؟! و یا آنها را فداى این فرزند می‌کنى؟!
فوراً می‌گوید: فدا می‌کنم! فرزند، براى من ارزشش بیشتر است.
پس اى خانمى که به یک فرزند و یا دو فرزند اکتفا کرده‌اى و خودت را سرگرم کارهاى دیگر نموده‌اى! بدان که: آن فرزندهاى احتمالى که در صورت فرض زائیدن به وجود مى‌آمدند و اینک نیامده‌اند، همانند همین فرزند تو مى‌باشند. همه آنها را از دست داده‌اى! و به فوز عظیم نرسیده‌اى! و آن فرزندهاى لطیف و شیرین را فداى این مشاغل و در حقیقت شواغل نموده‌اى! این به اعتراف خودت، خسرانى است بزرگ و تهى دستى و فقرى است سترگ.
علّت و رمز حلّ این معمّا آن است که: فرزند داراى حیات و زندگى است، و مشابه خود تو است، و بقا وجود تو است! بنابراین هیچ چیز از اموال و تجارت‌ها و صناعت‌ها و مقام‌ها، ارزش او را ندارند و نمى‌توانند داشته باشند.
زیرا اصل حیات و زندگى تو، براى تو ارزشش از همه مقام‌ها ، مدارک دانشگاهی و حوزوی و اندوخته‌ها بیشتر است.[1]
علی رضا