دومین مانع برقراری ارتباط کلامی : دروغ گویی
دروغ‌گویی، خواه به جدی باشد خواه به شوخی نامناسب اعلام شده زیرا به فضای وضوح و صراحت در روابط بین فردی آسیب می‌رساند.
امیر بیان امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند: هیچ بنده ای طعم شیرین ایمان به خدا را نمی‌چشد، تا اینکه دورغ به شوخی و جدی را ترک کند[1].
در جایی دیگر می‌فرمایند: دروغ باعث نفاق و دورویی می‌شود ، هر کس که دروغ بگوید انصاف و مروت او از بین می‌رود ، دروغ هر چیزی را فاسد می‌کند ، دروغ سستی و خیانت است[2].
سومین مانع: قطع کلام یکدیگر
قطع کلام یکدیگر به چنگ زدن صورت تشبیه شده است.
پیامبر گرامی اسلام فرمودند: هر کس به کلام برادر مسلمان خود که در حال سخن است وارد شود و سخن او را قطع کند مثل این است که به صورت او چنگ زده و خدشه وارد سازد[3].
۱- قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: «لَا یَجِدُ عَبْدٌ طَعْمَ الْإِیمَانِ حَتّى یَتْرُکَ الْکَذِبَ هَزْلَه و جدَه. کافی (ط - دار الحدیث)، ج۴، ص: ۴۴
میم صادو