سؤال ۲:
نحوه برخورد بابچه های خردسال که زیاد بهونه میگیرن و برای خواسته هاشون گریه میکنن یا جیغ میکشن باید به چه نحو باشه؟
کودک ما 2سال و7ماهشه و دختره.
برای دریافت مشاوره رایگان کلیک کنید
پاسخ دکتر جلالی:
سؤال ۲:
نحوه برخورد بابچه های خردسال که زیاد بهونه میگیرن و برای خواسته هاشون گریه میکنن یا جیغ میکشن باید به چه نحو باشه؟
کودک ما 2سال و7ماهشه و دختره.
برای دریافت مشاوره رایگان کلیک کنید
پاسخ دکتر جلالی:
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند عزیز توفیقمان داد که در روز فرخنده ولادت مولایمان ، منجی عالم بشریّت، حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف بخش جدیدی به وبلاگ خانواده پایدار اضافه کنیم. سوالات دریافتی از شما مخاطبان فرهیخته توسط جناب آقای حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسین جلالی پاسخ داده میشوند.
سؤال ۱ :
دختر ١٠ ساله دارم کلاس سوم، قبلا نمیگم خیلی خوب بود ولی کاراش قابل تحمل بود کمکم میداد تا حدی حرف گوش می کرد، اما از وقتی دختر دومم، به دنیا آمده، اوایل خوب بود ولی الان خیلی سر ناسازگاری بر میداره، حرف گوش نمیکنه، خیلی تنبلی میکنه، بعضی وقتها جواب گویی می کنه، همش غر میزنه و میگه کاش میمردم از دستم راحت میشدین، ...
برای دریافت مشاوره رایگان کلیک کنید
پاسخ دکتر جلالی:
رهبر انقلاب اسلامی صبح امروز در جمع ذاکران اهل بیت علیهم السلام با اشاره به اهمیت و جایگاه موضوع خانواده، فرمودند: نظام خانواده، سنت الهی است اما دشمنان بشریت که همان جریان سرمایه داری بین المللی و صهیونیستی است تصمیم به نابودی بنیان خانواده در جهان گرفته اند، بنابراین باید برای حفظ و تقویت ارکان نظام خانواده در جامعه، همت گماشته شود.
حضرت آیت الله خامنه ای، ازدواج های دیرهنگام و سخت، فرزندآوری کم و ترویج پدیده های زشتی همچون ازدواج های سفید را که سیاه ترین ازدواج است، به همراه تلاش برای از بین بردن حیا و عفت از موارد و زمینه های در خطر قرار گرفتن نظام خانواده برشمردند و تأکید کردند: ایجاد زمینه برای طهارت و پاکیزگی جوان، مؤثرترین راهکار جهت مقابله با توطئه ها و حفظ انقلاب و نظام جمهوری اسلامی است۱.
مطالعه بیشتر:
رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از مداحان در سال ۱۳۹۲ فرمودند:
فرزندآوری یکی از مهمترین مجاهدتهای زنان و وظایف زنان است؛ چون فرزندآوری در حقیقت هنر زن است. اوست که زحماتش را تحمل میکند، اوست که رنجهایش را میبرد. اوست که خداوند ابزار پرورش فرزند را به او داده است... صبرش را ، عاطفهاش را ، احساساتش را به آنها داده. و اندامهای جسمانیاش را به آنها داده؛ در واقع این هنر زنها است . اگر ما اینها را در جامعه به دست فراموشی نسپریم، آن وقت پیشرفت خواهیم کرد۱.
ای کاش دولت و مجلس ما ذرهای این مجاهدت بزرگ را درک میکرد و قانونی در حمایت از مادران مجاهد ما به تصویب میرساند. مادرانی که شیره جان خود را در راه این هنر الهی و ارزشمند فدا میکنند و واسطه خلقت انسانی میشوند که خلیفه خدا روی زمین است.
خداوند مهربان این هنر آسمانی را در وجود زنان قرار داده است، آیا وقت آن نرسیده که فرزندآوری را به عنوان مهمترین شغل زن در جامعه اسلامی معرفی کنیم؟! البته مراد ما فرزندآوری به همراه پرورش و تربیت است. یک زن در فرآیند فرزندآوری و تربیت فرزند چندین شغل نون و آب دار را با هم به عهده دارد: پرستاری، معلمی مهد کودک ، مشاوره و اصلاح و ... . آیا چنین موجود فداکاری که شبانه روز کار میکند و از جان خودش مایه میگذارد، نباید حمایت مالی و معنوی بشود؟!
ای کاش یک صدم بودجه و وقتی که دولت برای سینما و فیلم و موسیقی میگذارد، برای حمایت از فرزندآوری و حمایت از زنان خانهدار میگذاشت! قطعا اگر دولت جلوی فاجعه پیری کشور را نگیرد در آینده نه چندان دور دهها برابرش را باید خرج آسایشگاه سالمندان کند. نیروی جوان کشور رو به کاهش است و دولتمردان پیر ما به فکر برجام و اف ای تی اف!
مطالعه بیشتر:
آیه الله العظمی خامنهای در دیدار جمع کثیری از زنان نخبه در سال ۱۳۸۶ فرمودند:
... مهمترین نقشی که یک زن در هر سطحی از علم و سواد و معلومات و تحقیق و معنویّت میتواند ایفا کند، آن نقشی است که به عنوان یک مادر و به عنوان یک همسر میتواند ایفا کند... بقای نوع بشر و رشد و بالندگی استعدادهای درونی انسان به این وابسته است. حفظ سلامت روحی جامعه به این وابسته است... این هنری نیست که زن ، کار مردانه را تقلید کند. نه زن یک کار زنانه دارد که ارزش آن از هر کار مردانهای بیشتر است۱.
متأسفانه بارها دیدهایم که در صدا و سیما از زنان شاغل موفق تقدیر شده و مصاحبهها کردهاند اما از زنان خانهداری که وظیفه اصلی خود را انجام میدهند و با ایفای نقش مادری و همسری بسیار موفقتر هم هستند، یکبار هم تقدیر نشده است.
نقش رسانه ها بخصوص رسانه ملی در فرهنگ سازی در جامعه قابل انکار نیست اما متأسفانه بر عکس معیارهای انسانی و اسلامی فرهنگ سازی میکنند. مثلا زنی که راننده کامیون است فکر میکنید هنر کرده است که از کار مردانه تقلید میکند، ارزش زن به کار زنانه کردن است و مهمترین کار زنانه همسری و مادری است.
نکته:
البته شغلهایی مثل پرستاری ، معلمی و پزشکی مخصوصا در رشتههای زنان و زایمان را باید زنان فرهیخته و با تقوا به عهده بگیرند ولی آنها هم به حد نیاز ، نه اینکه دانشگاهها بدون هیچ حساب و کتابی دانشجو بپذیرند و بعد رهایشان کنند.
متأسفانه افزایش بی حد و حساب دختران تحصیل کرده در دانشگاهها چند ضرر عمده به کشور ما زده است:
۱- افزایش سن ازدواج ، هم در دخترها و هم در پسرها.
۲- دخترها شغلهای مردان را با توقع پایینتر و حقوق کمتر به تصرف خود درآوردهاند و باعث کاهش فرصتهای شغلی برای پسران در شرف ازدواج شدهاند.
۳- ضررهای روحی و روانی که بخاطر افزایش سن ازدواج به دختران وارد میشود یک بعد قضیه است، افزایش فساد اخلاقی و هرزگی و طغیان غرایز جنسی در جوانان دختر و پسر بعد مهمتر قضیه .
مطالعه بیشتر:
رهبر انقلاب در جمع زنان خوزستان در سال ۱۳۷۵ فرمودند:
خانواده را هم زن بوجود میآورد و اداره میکند. این را بدانید که عنصر اصلی تشکیل خانواده زن است، نه مرد... زن خانواده اگر عاقل و با تدبیر و خانهدار باشد، خانواده را حفظ میکند. اما اگر زن از خانواده گرفته شد، مرد نمیتواند خانواده را حفظ کند۱.
زن در خانواده نقش محوری و تعیین کننده دارد. زن مانند یک کاتالیزور تمام ارکان خانواده را فعال و پویا نگه میدارد. زنی که عقل و ایمانش در هم تنیده باشد مثل یک مدیر مهربان و دلسوز، خانه و خانواده را تدبیر میکند. مدیریت داخلی خانه با زن است، بنابراین مدیری که چند جای دیگر هم کار میکند و تمرکز فکری روی کارش ندارد موفق نخواهد بود، زنی که نیمی از شبانه روز خارج از خانه کار میکند، مدیریت خانه از دستش خارج میشود.
مهمترین شغل زن، همسری و مادری کردن است. متأسفانه مردم و حتی مسئولین دولتی خانهداری را مساوی با بیکاری میداند و هیچ حمایت مالی و معنوی از فرزندآوری زنان نمیکنند. فاجعه کاهش جمعیت تمام کشور را فرا گرفته و مجلس و دولت ما اصلا این فاجعه را جدی نمیگیرد.
اگر خانهداری و مادری یک شغل تمام وقت برای زنان ما به شمار میرفت و طبق قانون حقوق و مزایایی دریافت میکردند، چه برکات زیادی میتوانست به دنبال داشته باشد. وقتی مادر در خانه حاضر باشد و دغدغه فکری و روحی نداشته باشد، خانواده آرامش روحی پیدا میکند و محل پرورش انسانهای سالم میشود.
مطالب بیشتر:
رهبر عزیز انقلاب در مراسم اجرای صیغه عقد در سال ۱۳۷۱ فرمودند:
سعی کنید از اول، زندگی را ساده و بیتشریفات آغاز کنید... بدانید که ترجیح و ارزش پیش خدا، با پول و تشریفات و مهمانی اسراف آمیز و جشن گرفتن در هتلهای گران قیمت نیست. اینها هیچ ارزشی پیش خدا ندارد، ارزش در ایمان، در تقوا و در جهاد است۱.
یکی از مراکز آماری اعلام کرد ۶۷ درصد ازدواجهای ثبت شده در مناطق شمال شهر تهران در کمتر از یکسال منجر به طلاق میشوند! این افرادی که یکسال هم نمیتوانند همدیگر را تحمل کنند، نه مشکل مالی دارند ، نه مشکل مسکن و نه هیچ مشکلی در امکانات زندگی. پس مشکل کار کجاست؟! آنها که یک پُرس غذای عروسیشان در تالارهای مجلّل شمال تهران پانصد هزار تومان است، آنها که هزینه موسیقی و ساز و رقاصی یک شبشان میلیونها تومان است. مشکل آنها تنها یک چیز است خوشی زیاد ظاهری در کنار فراموشی ارزشهای واقعی یک انسان.
کسانی که ارزش یک انسان را در پول و تشریفات و لاکچری بازی میدانند، هیچ درکی از مشکلات زندگی اکثریت مردم جامعهشان ندارند. اصلا نمیفهمند غصهی بچهای که سالها حسرت یک کفش نو در دلش مانده است، اگر ذرهای درک انسانی داشتند کافی بود، نمیگویم درک اسلامی و ایمانی بلکه درک انسانی!
نمیگویم ثروت بد است اما ثروتی خوب است که بوسیله آن دست مستمندی گرفته شود و عقده ی کودکی باز شود.
شروع زندگی ساده و بدون تشریفات اعتماد کردن به خداست. یعنی ای خدا ما ارزش واقعی را در ایمان و تقوا میدانیم و تشریفات زیادی را اسراف میشماریم. مثلا دعوت از گروه کنسرت، گرفتن گروه فیلمبرداریی کذایی و سفارش بیش از یک نوع غذا واقعا اسراف است. البته قبول دارم که امروزه پشت پا زدن به رسم و رسومات غلط و تشریفات زائد در جشنهای عروسی کار دشواری است و نوعی جهاد در راه خداست.
نظر شما در این زمینه چیست؟
مطالب بیشتر:
رهبر انقلاب در مراسم اجرای صیغه عقدی در سال ۱۳۸۲ فرمودند:
این نکته را هم به شما زنها بگویم، مرد بیعیب در دنیا وجود ندارد. ممکن است مردی این عیب را داشته باشد، آن عیب دیگر را نداشته باشد. دیگری هم که این عیب را ندارد ممکن است ده عیب دیگر داشته باشد.
اینکه بعضی دخترها اوائل که خواستگارهای زیادی دارند، روی هر پسری که به خواستگاری میآید یک عیب میگذارند و منتظر مرد رویایی خود هستند، کار بسیار اشتباهی میکنند چون هر چه سنشان بالاتر میرود، سطع توقعشان هم بالاتر میرود، از طرف دیگر خواستگارها کمتر میشوند و این معادله به جایی میرسد که دختر خانم چشم باز میکند، میبیند ۳۰- ۳۵ ساله شده و هنوز با مدرک دکترا و فلان شغل نون و آب دار، اندر خم کوچهی تنهایی و تجرّد مانده است. و دیگر برای جبران خیلی دیر شده است!
متخصصان باروری زنان بهترین سن بارداری را از ۲۰ تا ۳۰ سالگی میدانند و بالای ۳۵ سالگی را بارداری پرخطر نامیدهاند. در این طرز تفکر غلط بیشتر ضربه روحی و روانی را دختران میخورند. راه حل آن هم یک کلمه است: پایین آوردن سطح توقعات خود و درنظر گرفتن ملاکهای واقعی انتخاب همسر( ایمان و تقوا مهمترین ملاک است). و اینکه مرد بیعیب وجود ندارد .
نکته:
اگر دختر خانمها و آقا پسرها با عیبهای یکدیگر کنار بیایند و بخاطر عیبی که شاید همسرشان ناخواسته دچارش شده او را سرزنش نکنند و دائم به رویش نیاورند، زندگی شیرین و خانواده پایدار خواهد شد.
مطالب بیشتر:
رهبر عزیز انقلاب در جلسه اجرای خطبه عقد در سال ۱۳۶۴فرمودند:
... وقتی که فرهنگ غرب آمد، قید و بندهای اسلامی ضعیف شد، دختر و پسرها به جای اینکه به ارزش های واقعی فکر کنند به ارزش های پوچ فکر کردند.واقعا پوچ است کسی خیال کند که یک مرد اگر پول داشت میشود به او دختر داد؛ میشود زنش شد! اما اگر پول نداشت نه، اگر شغل درآمدداری، عنوان داری داشت میشود و الّا نه ...
مقام معظم رهبری در سال ۶۴ که هنوز فرهنگ فاسد غربی جای خود را در بین مردم و مسئولین باز نکرده بود این چنین هشدار دادند. تا شاید دست اندرکاران فرهنگی کشور به خود آیند اما هیچ تکانی نخوردند. بعد از پایان جنگ و در دهه هفتاد ، رهبری هشدار تهاجم فرهنگی به کشور را اعلام کردند و بعد شبیخون فرهنگی و بعد ناتوی فرهنگی! اما دولتهای سازندگی و اصلاحات با اعتقادی کاملا مخالف با رهبری در حیطه فرهنگی کشور هر کار خواستند کردند. از شعار ( آزادی اندیشه با ریش و پشم نمیشه) گرفته تا ترویج ولنگاری فرهنگی و بی حیایی در تئاترها و سینماها ، انواع گردشهای به ظاهر علمی مختلط و کنسرت های موسیقی هنجار شکن در دانشگاهها. و ... !!! (مصادیق خیانت فرهنگی به کشور اینقدر زیاد است که مجال باز کردن آنها در اینجا نیست)
دور شدن از ارزشهای اسلامی که همان ارزشهای واقعی هستند، زنگ خطر جدی اول را برای خانوادهها به صدا در آورد. پسری که باید مدرک دانشگاهیاش حداقل لیسانس باشد و سربازیاش را رفته باشد؛ تا اینجا حداقل میشود جوانی ۲۴ ساله ، اگر شانس و پارتی داشته باشد وشغل پردرآمدی پیدا کند تا خانهای برای خودش بسازد، به سن سی سالگی میرسد. افزایش سن ازدواج و بیماریهای روحی و روانی که به خاطر فشار غرایز سراغ جوانان میآید یک طرف زیانبار این مسأله است و ضعیف شدن ارکان خانواده و به تبع آن ضعیف شدن جامعه طرف دیگر ضررهای جایگزینی ارزشهای پوچ به جای ارزشهای واقعی است.
مطالب بیشتر: