توجه به عدالت خدا و اینکه هیچگونه ظلمی در حق هیچ موجودی نمی‌کند، زمینه شناختی برای مهار رفتاری اعضای خانواده فراهم می‌کند و هر چه این حالت قوی‌تر باشد مشکلات خانوادگی و فردی کمتر خواهد بود، و چنین افرادی به ناظر و داور بیرونی برای حل مشکلات نیاز نخواهند داشت؛ علامه طباطبایی ره در تفسیر المیزان در ذیل آیه ۴۰ سوره مبارکه نسا میفرمایند: " إِنَّ اللَّهَ لا یَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ" کلمه (مثقال) به معناى وزن است، و کلمه (ذره) به معناى کوچکترین مورچه قرمز است، و یا به معناى تک غبارى است که در هوا معلق است، و به چشم دیده نمیشود[1].خدا حتی به اندازه سنگینی این چنین ذره‌ای هم به کسی ظلم نمی‌کند.
سوال مهم :
چرا خداوند به هیچ موجودی ظلم نمی‌کند؟
جواب :
دلیل آن روشن است زیرا ظلم و ستم معمولا یا بر اثر جهل است و یا احتیاج و یا کمبودهاى روانى، کسى که نسبت به همه چیز و همه کس عالم و از همه بی نیاز و هیچ کمبودى در ذات مقدس او نیست، ظلم کردن در باره او ممکن نیست نه اینکه نمیتواند ظلم کند و نه اینکه ظلم و ستم در مورد او متصور نباشد (آن چنان که طایفه اشاعره تصور کرده اند) بلکه در عین توانایى به خاطر اینکه حکیم و عالم است از ظلم کردن، خوددارى می‌نماید و هر چیز را در جاى خود در این جهان پهناور هستى قرار میدهد، و با هر کس طبق شایستگى و اعمالش رفتار می‌کند.[2]