با توجه به روایات سکوت(بجا) یک امر ستودنی است. آیا این مورد در خانه و خانواده نیز مطرح است؟
درباره موضوع مورد
نظر شما روایات بسیاری وجود دارد که سخن گفتن را بر سکوت کردن برتر می داند
مانند روایات زیر:
-امام سجاد علیه السلام در پاسخ به این سوال که سخن گفتن برتر است یا
خاموشی گزیدن، فرمود: هر یک از دو را آفاتی است. اگر هر دو از آفات به دور
باشند، آن گاه سخن گفتن برتر از خاموشی گزیدن است.(میزان الحکمه جلد11صفحه
2551)
– امام علی علیه السلام: سخن حق گفتن، برتر از درماندگی در سخن و خاموش ماندن است.(همان)
همانطور که می بینید به صورت مطلق نمی توان ادعا کرد که سکوت بر سخن گفتن
برتری دارد؛ بلکه باید به این نکته توجه کرد که انسان در انتخاب سکوت یا
سخن گفتن باید شرایط و موقعیتی که در آن حضور دارد را در نظر بگیرد و با
توجه به آن سکوت و یا لب به سخن باز کند به قول معروف هر سخن جایی و هر
نکته مکانی دارد.
نکته مهم:
یکی از جاهایی که سخن گفتن مورد تایید اسلام می باشد محیط
خانواده است. سخن گفتن با اعضا خانواده به ویژه همسر موجب استحکام خانواده
و بر قراری ارتباط عاطفی بین اعضا خانواده می شود و در رشد و تعالی اعضا
خانواده نقش اساسی دارد.
برای روشن شدن نقش ازتباط کلامی اعضا خانواده لحظه ای با خود تصور کنید که هیچ نوع ارتباط کلامی بین اعضاء خانواده نباشد. آیا اعضا این خانواده در چنین فضایی می توانند با یکدیگر ارتباط عاطفی بر قرار کنند؟ آیا اعضا چنین خانواده ای در کنار هم احساس خوشبختی می کنند؟