مقدمهای بر ارتباط غیر کلامی:
منظور از ارتباط، تنها ارتباط کلامی نیست، ارتباط چشمی، از اینکه چشمش را ببین، دلش را بخوان یا ارتباط چهره به چهره، که چهرهای متبسم و گشاده رو داشته باشد، یا زبان بدنی و تماس لمسی و در آغوش کشیدن بچهها، ارتباطهایی هستند که آثارشان کمتر از ارتباط کلامی و گفتاری نیست.
آموزههای اسلام درباره روابط غیر کلامی اعضای خانواده نکات جالب توجهی دارد که عمل به آنها به پیشگیری و درمان بسیاری از مشکلات کمک میکند.
نکته اول:
حسن خلق در روابط غیر کلامی، مصادیقی مثل چهره گشاده و روی باز دارد که در معارف دینی به آن توصیه شده است: از حضرت امام صادق علیه السّلام روایت شده که فرمود: براى اهل بهشت چهار نشانه است چهره گشاده، زبان گویا و لطیف، دل مهربان و دست بخشنده[1].
رسول مهربانی فرمودند: ای کسانی که با اموال خود نمیتوانید به مردم کمک کنید(کسانی که تمکّن مالی ندارید) با چهره گشاده و خندان مردم را ملاقات کنید[2].
نکات کاربردی این بخش:
نگاه مهربانانه یکی از مهمترین بخشهای ارتباط غیرکلامی(زبان بدن)
اثرات نگاه محبتآمیز والدین به فرزندان و شاد کردن آنها
فروتنی و تواضع یکی دیگر از مهمترین بخشهای ارتباط غیرکلامی(زبان بدن)
راهکارهای عملی برای افزایش مهارت ارتباطی اعضای خانواده
در محیط خانواده چه زمانی سکوت بهتر است چه زمانی سخن گفتن؟!