پنجمین وظیفه از وظایف بانوان : خانم نباید بدون اجازه شوهر از منزل بیرون رود
خانواده، یک سازمان حقوقی عاشقانه است که مسئولیت مدیریت و ریاست و تشخیص
مصالح آن به عهده‌ی شوهر و مرد خانه گذاشته شده است البته چنین ریاستی هیچ‌گاه به
معنای محدود کردن رفت و آمدهای شناخته شده و اخلاق مدارانه بانو نخواهد بود؛ بلکه
برای استحکام نهاد خانواده و تأمین مصالح و دفع مفاسد احتمالی اجازه گرفتن خانم
خانه، بسیار مفید است و علاوه بر داشتن فواید مشورتی در این اجازه گرفتن، صمیمیت و
علاقه بین زوجین هم افزایش می‌یابد.
امیر مومنان علیه السلام می‌فرمایند: من و فاطمه سلام الله علیها بر رسول خدا صل الله علیه و آله وارد شدیم، ایشان را در حالی که سخت می‌گریست یافتیم، من عرض کردم پدر ومادرم به فدایت یا رسول الله صل الله علیه و آله! چه شده که اینچنین گریه می‌کنید؟ در پاسخم فرمود: ای علی علیه السلام شبی که مرا به آسمان بردند(شب معراج) زنانی از امتم را در عذابی شدید دیدم و آن وضع برای من سخت گران آمد و گریه ام از جهت عذاب سخت آنان است که به چشم خود وضع‌شان را دیدم سپس حال آنان را ذکر کرد تا اینکه فاطمه سلام الله علیها فرمود: ای حبیب من و نور چشمان من، مرا از اعمال آنها خبر بده، پیامبر صل الله علیه و آله فرمود: ... و اما آنکه با پاهایش در دوزخ معلق بود، کسی بود که بدون اجازه شوهرش از خانه بیرون می‌رفت...
در نهایت ایشان فرمود : وای به حال زنی که شوهرش از او خشمگین و ناراضی باشد و خوش به سعادت زنی که همسرش از او راضی و خشنود باشد.۱
برخورد زن و شوهر کاملاً دوستانه و گرم و در چارچوب عرف صورت می‌گیرد بنابراین نه شوهر توقع دارد و نه عرف اقتضا می‌کند که بانو همواره برای بیرون رفتن از منزل از شوهرش اجازه بگیرد، و بطور متعارف رضایت اجمالی شوهر کافی به نظر می‌رسد.
۱- عَلِیٍّ ع قَالَ: دَخَلْتُ أَنَا وَ فَاطِمَةُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص- فَوَجَدْتُهُ یَبْکِی بُکَاءً شَدِیداً فَقُلْتُ لَهُ فِدَاکَ أَبِی وَ أُمِّی یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا الَّذِی أَبْکَاکَ .....فَقَالَتْ فَاطِمَةُ- حَبِیبِی وَ قُرَّةَ عَیْنِی أَخْبِرْنِی مَا کَانَ عَمَلُهُنَّ فَقَالَ ... وَ أَمَّا الْمُعَلَّقَةُ بِثَدْیَیْهَا فَإِنَّهَا کَانَتْ تُرْضِعُ أَوْلَادَ غَیْرِ زَوْجِهَا بِغَیْرِ إِذْنِهِ وَ أَمَّا الْمُعَلَّقَةُ بِرِجْلَیْهَا فَإِنَّهَا کَانَتْ تَخْرُجُ مِنْ بَیْتِهَا بِغَیْرِ إِذْنِ زَوْجِهَا ...ثُمَّ قَالَ ع وَیْلٌ لِامْرَأَةٍ أَغْضَبَتْ زَوْجَهَا وَ طُوبَى لِامْرَأَةٍ رَضِیَ عَنْهَا زَوْجُهَا. وسائل الشیعة، ج۲۰، ص: ۲۱۳