والدین موظف به مراقبت و حفظ فرزند از خطرات احتمالی هستند. بنابراین به طریق اولی مجاز به کشتن فرزند خود نخواهند بود. نگویید که چه کسی پیدا می‌شود که فرزند خود را بکشد ؟!! این پدیده سقط جنین که متأسفانه در کشورهای غربی رواج دارد و در ایران هم در حال افزایش است یکی از اولین مصادیق کشتن فرزند است که به آن توجه نداریم.
خداوند عزیز متعال در آیه۳۱ سوره اسراء می‌فرماید: فرزندان خود را از بیم تنگدستی نکشید که ما روزی دهنده آنها و شماییم ، زیرا کشتن آنها گناهی بس بزرگ است. وقتی به بعضی از زوج‌های جوان می‌گوییم چرا فرزند نمی‌آورید؟! اکثرا می‌گویند: ای بابا دلت خوشه با این اوضاع اقتصادی شکم خودمون هم نمی‌تونیم سیر کنیم!! بچه بیارم نون خور اضافیه! از کجا سیرش کنیم!
این آیه هشدار می‌دهد و می‌گوید تا حالا خود شما را هم ما روزی می‌دادیم ، فرزندان شما را هم ما روزی می‌دهیم ! این که پدر خانواده فکر کند خودش روزی فرزندانش را تأمین می‌کند نوعی شرک است. همه باید بدانیم که اول از هر چیزی خداست که رزّاق است و ما همه واسطه در روزی هستیم.
یکی از توصیه‌هایی که در متون دینی بسیار سفارش شده انجام سنت عقیقه کردن است. یعنی با قربانی کردن یک گوسفند با شرایط خاص و تقسیم گوشت آن میان افرادی، فرزند خویش را از گزند آفات و آسیب‌ها حفظ می‌کنند. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: نوزاد در گرو عقیقه است.[1]
توصیه دیگر سنت تحنّک است یعنی با مقداری تربت حضرت سید الشهدا علیه السلام کام نوزاد را به اصطلاح برمی‌دارند.بر اساس روایات این تربت موجب دفع هر ترس و شفاء همه بیماری‌های غیر از مرگ حتمی است.[2]
برای مطالعه بیشتر:
تربت و عقیقه خیلی خوبه ... در واقع بیمه میکنه بچه رو :)