بعد سوم از از خوش بینی و تأثیر آن در افزایش کارآمدی خانواده
خوشبینی و خوشگمانی نسبت به خداوند متعال:
فرد معتقد به خداوند، او را در همهی امور جهان و زندگی انسانها بسیار تأثیرگذار میداند، حال اگر نسبت به این تنها قدرت عالم خداوند متعال، خوشبین نباشد و ناامیدی در او غلبه پیدا کند، در همه مسائل زندگی و مشکلات خانوادگی درمانده خواهد شد و هیچ رفتار مفید وسازندهای نمیتواند انجام دهد. از این رو، بدبینی به خداوند از بزرگترین گناهان شمرده شده است: أکبر الکبائر سوء الظّنّ باللَّه. بدترین گناهان بزرگ بدگمانى به خداست[1].
اولیا دین علیهم السلام به طرق مختلف، به خوشگمانی نسبت به خداوند عزیز متعال تشویق کردهاند:
ْ امام رضا علیه السلام میفرمایند: نسبت به خداوند حسن ظن داشته باشید که خداوند فرموده من نزد ظن و گمان بنده خود هستم اگر گمان نیکو به من داشته باشد به او خوبی میرسد و اگر گمان بد داشته باشد به او بدی میرسد[2].
امام صادق علیه السلام در تعریف خوشگمانی به خداوند میفرمایند: حسن ظن به خدا این است که فقط و فقط به خدا امید داشته باشی و از هیچ چیز نترسی الّا از گناه و نافرمانی خدا[3].
برای مطالعه بیشتر: