۱۰- به کار گرفتن فرزند از هفت سالگی:
زندگی همواره مملو از مشکلات و ناکامی‌های کوچک و بزرگ است. برای چیره شدن بر مشکلات باید صبر و تدبیر داشت که غریزی نیستند بلکه اکتسابی هستند و با تمرین به دست می‌آیند. کودک بعد از هفت سال آزادی کامل، باید به صورت مستقیم و عملی مشکلات زندگی را لمس کند و خودش روبرو شدن با آنها را تجربه کند. امام علی علیه السلام می‌فرمایند: کودک را بعد از پرورش و آموزش باید هفت سال به کار و فعالیت وادارند.[1]
امام کاظم علیه السلام فرموده‌اند: بهتر است که طفل در کودکی با سختی و مشکلات گریزناپذیر زندگی که تاوان زندگی است روبرو شود تا در جوانی و بزرگسالی بردبار و شکیبا باشد.[2]
نکته مهم: باید به تدریج و مناسب با توان و ظرفیت واقعی کودک، مسئولیت‌هایی به او سپرد تا کم کم با سرد و گرم روزگار آشنا شود. پیامبر گرامی اسلام صل الله علیه وآله فرمودند: آنچه را که کودک توان داشته و انجام داده از او بپذیرد و آنچه انجام آن در توان کودک نیست و برای او طاقت‌فرساست از او نخواهد و او را به گناه و طغیان وادار نکند و به او دروغ نگوید.[3]