راهبرد
چهارم در بخش روابط کلامی :
چهارمین توصیه در بخش روابط کلامی ، شکرگزاری و سخن گفتن از نعمت‌های بی‌پایان خداوند است. این امر به رضایت افراد از زندگی کمک می‌کند، خداوند متعال در آیه ۱۲ سوره لقمان اشاره می‌کند که شکرگزاری از مواهب الهی در درجه اول برای خود فرد مفید و سودمند است .
" وَ مَنْ یَشْکُرْ فَإِنَّما یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ" این آیه بى نیازى خدا را خاطرنشان مىسازد و میفرماید فایده شکر تنها به خود شاکر عاید می‌شود، هم چنان که ضرر کفران هم به خود کفران کننده عاید می‌گردد نه به خدا، چون خدا غنى مطلق است و احتیاج به شکر کسى ندارد[1].
بخشی از سپاسگزاری از خداوند، ارج نهادن و تشکر از تلاش انسانهایی است که در حق فرد، کمکی و لطفی داشته‌اند. امام رضا علیه السلام می‌فرمایند: هر کس از نعمت دهنده های مخلوق خدا سپاسگزاری نکند در حقیقت از خالق آنها و خدای عَزَّ وَ جَلَّ سپاسگزاری نکرده است[2].
برای مطالعه بیشتر: