رهبر عظیم الشأن انقلاب فرمودند:
حجاب یکی از وسایل امنیّت است، با حجاب زن مسلمان هم خود زن مسلمان امنیّت پیدا می‌کند و هم مردان مسلمان. آنجایی که حجاب را از زنان دور می‌کنند و آنها را به سمت عریانی و برهنگی نزدیک می‌کنند، در درجه اول امنیّت از خود زن و در درجه‌ی بعد از مردان و جوانان گرفته خواهد شد. برای اینکه محیط سالم و دارای امنیّت باشد ، اسلام حجاب را معین کرده است[1].
حجاب برای زن به معنای ذلّت زن نیست، بلکه به معنای عصمت و حفظ زن است ، نه تنها حفظ زن بلکه عصمت و حفاظت از زن و مرد هر دو است[2].
در دانشگاه موارد زیادی از نزدیک می‌دیدم که دخترانی که حجاب درستی نداشتند و آرایش کرده سر کلاس‌ها حاضر می‌شدند، مورد توجه چشمان ناپاک زیادی واقع می‌شدند. شاید خودشان تشنه‌ی جرعه‌ای محبت واقعی بودند اما پسران آنها را به دید یک کالای جنسی می‌دیدند، در موردشان خیال پردازی می‌کردند و دنبال فرصتی بودند که لقمه‌ای از این سفره‌ی بی حیایی بردارند. اغلب پسران عاشق اینگونه دختران بی حیا نمی‌شوند، دختری که گوهر جذاب زنانه‌ی خود را به راحتی در معرض دید نامحرمان قرار می‌دهد دیگر چیزی برای عرضه به خلوت شوهرش ندارد.
حجاب در مرحله اول امنیّت عاطفی و روحی خود زن را تضمین می‌کند و بعد امنیّت جسمی‌اش را، وقتی زن پوشیده ماند جوان مجرد ، مرد متأهل و حتی پیرمرد سالک در امنیّت روانی خواهند بود. هر مردی به تناسب شرایط عاطفی و فرهنگی که دارد می‌تواند آماج تیرهای بی حیایی و بی عفتّی دختران بزک کرده قرار بگیرد، دخترانی که خودشان هم از عواقب بدحجابی خود با خبر نیستند.
دختران ریحانه هستند و مهربان، دلسوز و دل رحم ، کسی که قلب رقیق دارد واقعا اگر بداند این بدحجابی و آرایش او ، حتی این پیچش تار موی او که از زیر روسری‌اش بیرون زده است چقدر می‌تواند خانمان سوز باشد ، چقدر قلب مهربان مردان خانواده دوست را بلرزاند و حسرت زده کند، واقعا اگر بداند هرگز قلب مهربانش اجازه نمی‌دهد که با این تیپ و این حجاب کم بیرون بیاید. هرگز ...