خانواده پایدار

سبک زندگی اسلامی عقلانی مبتنی بر معارف ناب اهل بیت علیهم السلام

خانواده پایدار

سبک زندگی اسلامی عقلانی مبتنی بر معارف ناب اهل بیت علیهم السلام

خانواده پایدار
آخرین نظرات

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مهربانی به فرزندان» ثبت شده است

وظیفه پنجم: مهربان بودن فرزندان با والدین

یکی دیگر از مصادیق تکریم رفتاری والدین، مهربان بودن فرزندان با آنها است. انسان در تمام مراحل زندگی نیازمند محبت است و این نیاز او در هر زمانی متناسب با مراحل رشد جسمانی و روانی‌اش ، باید به وسیله پدر و مادر و فرزندان و ... تأمین و ارضا شود و گرنه زیان‌های جبران ناپذیری به جسم و روح او وارد می‌شود.

نکته ۱:

مهربانی با والدین به ویژه هنگام اوج نیاز ایشان به محبت؛ یعنی دوران پیری، یک امر ضروری و مورد توجه متون دینی است.در کلام امام باقر علیه السلام آمده است که نتیجه مهرورزی به والدین با فراهم بودن دیگر شرایط این است که خداوند خانه‌ای در بهشت برای او می‌سازد.[1]

نکته ۲ :

یکی از مصادیق اولیه و در ظاهر پیش پا افتاده برای مهربانی، نگاه محبت آمیز به والدین است. شاید فکر کنید که چیز مهمی نیست اما والدین به راحتی نگاه خصمانه را از نگاه محبت آمیز تشخیص می‌دهند و گاهی با یک نگاه تند به پدر یا مادر ممکن است دل آنها برنجد که وای از آن روز!. در کلام پیامبر خدا صل الله و علیه و آله آمده است : نگاه محبت آمیز به والدین عبادت و بندگی خدا است.[2] و برای هر نگاه پاداش حج مقبول لحاظ می‌شود.[3]

برای مطالعه بیشتر:

وظایف والدین 

وظایف فرزندان

وظایف زنان

وظایف مردان

 

رضا کشمیری

۱۲- مهربان بودن با فرزندان:


مهربانی با فرزندان از جمله وظایفی است که ارضای نیاز عاطفی آنها را به دنبال دارد. مهربانی در کانون خانواده ، با ایجاد آرامش و نشاط خانواده را تکامل می‌بخشد. رسول گرامی اسلام صل الله علیه وآله فرموده‌اند: نگاه مهربانانه‌ی پدر به فرزند خود عبادت است[1]. فرزندان خود را دوست داشته باشید و به آنان رحم کنید[2]. در جایی دیگر می‌فرمایند: رحمت خدا بر پدری که در راه نیکی و نیکوکاری، به فرزند خود کمک کند، به او احسان نماید و چون کودکی، رفیق دوران کودکی او باشد ، او را عالِم و با ادب بار آورد.[3]

لازمه‌ی مهربانی با کودک این است که انتظار والدین متناسب با ظرفیت فرزند باشد. بنابراین  والدین باید رفتاری کودکانه با کودک خود داشته باشند. رسول گرامی اسلام صل الله علیه وآله می‌فرمایند: آن کس که نزد او کودکی است باید در پرورش او کودکانه رفتار کند.[4] یکی از مصادیق مهم مهروزی به کودک، هم‌بازی شدن با اوست.

نکته ۱:

در محبت و مهربانی کردن با کودک نیز مانند هر کار دیگری باید میانه‌رو بود و از افراط و تفریط پرهیز کرد. امام باقر علیه السلام می‌فرمایند: بدترین پدران، کسانی هستند که در نیکی و محبت به فرزندان اندازه نگه ندارند و به زیاده‌روی و افراط بگرایند.[5]

نکته ۲:

رعایت عدالت در بروز رفتار عاطفی نیز یک اصل مهم است که مورد توجه بزرگان دین قرار گرفته است. از امام علی علیه السلام نقل شده که روزی رسول خدا صل الله علیه وآله مردی را دید که دو فرزند داشت، یکی از آنها را بوسید و دیگری را وانهاد. رسول خدا صل الله علیه وآله به او فرمودند: چرا بین این دو فرق گذاشتی؟!
رضا کشمیری