نکاتی مهم درباره عواقب سنگین سقط جنین

نکاتی مهم درباره عواقب سنگین سقط جنین

باید دانست که: آنچه در گناه و دیه و کفّاره سقطِ جنین مؤثّر است، همان از بین بردن جنین است در شکم مادر؛ به هر وسیله و به هر کیفیّتى که باشد تفاوتى ندارد. خواه در اثر برداشتن چیز سنگین باشد، و خواه به واسطه خوردن دارو؛ خواه به واسطه استعمال بعضى از موادّ، و خواه به واسطه خوردن بعضى از غذاهاى حلال زیاده از حدّ متعارف که منجرّ به سقط    طفل گردد. مثلًا گویند :خوردن زعفران بیش از حدّ متعارف در ابتداى حمل موجب سقط جنین مى‌شود. 

خواه به وسیله عمل جرّاحى باشد، و خواه به وسیله انواع استنشاق بعضى از گازها، و یا عبور بعضى از اقسام أشعّه‌ها که در پزشکی بکار می‌رود. در هر حال سقط جنین قتل است و گناه کبیره، و از اعظم محرّمات الهیّ.

به عواقب سنگین سقط جنین توجه فرمایید:

صورت اول:

اگر در طفل جان دمیده شده بود و پزشک جنایتکار زن بود، حاکم شرع در صورت تقاضاى حقّ قصاص از ولىّ طفل مقتول، او را اعدام می‌کند؛ خواه طفل معصومِ بی‌گناه پسر باشد خواه دختر.

صورت دوم:

 اگر پزشک متصدّى این عمل منکر و زشت مرد بود، حاکم شرع در صورت تقاضاى حقّ قصاص از ولىّ طفل مقتول، در صورتیکه او پسر باشد، او را اعدام مى‌کند؛ و در صورتیکه دختر باشد نیز او را اعدام مى‌کند ولى وارثان طفل مقتول باید نصف دیه کامل یعنى پانصد دینار شرعى مسکوک را به وارثان پزشک بپردازند.

صورت سوم:

 در صورت عدم تقاضاى ولىّ طفل مقتول، حاکم شرع در صورت ثبوت جنایت در نزد وى باید او را تعزیر کند؛ و بطوریکه خود صلاح بداند با حبس و تأدیب و شلّاق، جلوى این امر قبیح و ناروا را بگیرد[1].

برای مطالعه بیشتر:

وظایف والدین 

وظایف فرزندان

وظایف زنان

وظایف مردان

سقط جنین از نطفه زنا هم در اسلام حرام است

سقط جنین از نطفه زنا هم در اسلام حرام است

در اسلام سقط جنین گرچه نطفه آن از زنا هم منعقد شده باشد حرام است. و زنى که زنا کرده حقّ سقط جنین خود را ندارد. و اگر شهود نزد حاکم شهادت بر زناى او دهند، حاکم باید صبر کند تا بچّه‌اش را به دنیا آورد و سپس حکم زنا، از حدّ و یا رَجْم را درباره او جارى نماید. زیرا اجراى حدّ در حال حاملگى موجب ضرر و یا سقط طفل مى‌شود، و این جائز نیست.

چون نطفه در رحم قرار گرفت، دیگر به‌ هیچ وجهى نمی‌توان آن را خارج کرد؛ إخراج آن به هر کیفیّتى باشد سِقط محسوب مى‌شود؛ و مستلزم پرداخت دیه است.

نطفه در حقیقت، مادّه اوّلیّه سرشت انسان است ؛همچون تخم مرغ و یا تخم سیب است که پس از طىّ مراحل و منازلى که در ابتداء خاک بوده و بعداً با آب مخلوط شده، و درجات و مراتبى را در سیر استعداد طبیعى خود طىّ کرده است اینک قابلیّت آن براى مبدأ تکوین انسان تامّ و تمام شده، و پس از سیر مدارج حرکت جوهریّه در رحم، تبدیل به یک انسان کامل مى‌شود[1].

نکته مهم:

اسلام حتی اجازه سقط جنین حاصل از زنا‌ را هم نمی‌دهد و باید توجه کرد که هرگونه از بین بردن جنین در هر شرایطی جایز نیست مگر اینکه جان مادر در خطر باشد. یعنی به بهانه نقص جسمانی نمی‌توان اجازه سقط داد، متأسفانه موارد زیادی دیده شده که این دستگاه‌های جدید غربالگری اشتباه کردند و نوزاد سالم را مجوّز سقط دادند.

 

---

۱- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، ص۳۸ ؛ نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه

چرایی حرمت سقط جنین

چرایی حرمت سقط جنین

خداوند عزیز متعال در سوره اسراء می‌فرماید:  فرزندان خود را از ترس تهیدست شدن و از بین رفتن سرمایه، و حمله ور شدن سلطان فقر و فلاکت نکشید! زیرا که ما ایشان و شما را روزى می‌دهیم؛ حقّاً کشتن آنان گناهى بزرگ و خطائى سترگ است.[1]

این آیه و چندین آیه[2] دیگر دلالت بر حرمت قتل فرزند دارد؛ خواه فرزند بزرگ باشد خواه کوچک، خواه پسر باشد خواه دختر، خواه ناقص الخلقه و عقب افتاده باشد خواه تامّ الخلقه و کامل.

بچّه‌اى که از مادر متولّد گردد و نابینا و یا ناشنوا ، و یا دیوانه و مجنون باشد، و یا به هر گونه عیبى از عیوب و نقصى از نقائص مبتلا باشد، نه پدر و نه مادر، و نه دولت و نه حاکم، و نه هیئت پزشکى و نه غیرهم، حقّ کشتن و از بین بردن این بچّه را ندارند؛ خواه بوسیله آلت قتّاله باشد، خواه بوسیله تزریق داروى سمّى، خواه بوسیله استنشاق گاز، خواه بوسیله ذوب نمودن در اسید، خواه بوسیله اشعّه‌هاى مهلکه، و خواه به هر وسیله دیگرى که‌ بعداً کشف شود.

اینها مخلوق خدا هستند. و خدا اذن و اجازه کشتن را نداده است. این کشتن، قتل نفس است. و در قتل نفس، خداوندِ خالق نفس، بین نفس انسانِ صحیح و معیوب، و زن و مرد، و مریض و سالم، و عاقل و مجنون، و کوچک و بزرگ فرقى نگذاشته است. و به قتل نفس عمدى هر طور باشد وعده خلود در آتش دوزخ را داده است[3].

نکته: البته اگر وجود فرزند باعث خطر جانی برای مادر باشد در این صورت جان مادر مقدم است.

---

۱- وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلَدَکُمْ خَشْیَةَ إِمْلَقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِیَّاکُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ کَانَ خِطْئًا کَبِیرً ؛ آیه ۳۱، الإسراء

۲- آیه ۱۴۰،الانعام ؛آیه ۱۵۱، الانعام   ؛   آیه ۳۱، الإسراء   ؛  آیه ۸ و ۹، التّکویر 

۳- منبع: کاهش جمعیت ضربه سهمگین به پیکر مسلمین، نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه؛   ص ۲۲-۲۴